Όμως η Σωτηρία της Χώρας αξιώνει…

Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ του ΕΛΛΗΝΙΚΟ PSI

και ο ΑΝΤΙΚΤΥΠΟΣ και η ΤΥΧΗ του 

 …ολοκληρωμένο πολιτικο-οικονομικο-κοινωνικό σχεδιασμό

 Γράφει ο Ελευθέριος Βερυβάκης, τ. Υπουργός – Βουλευτής

Ο οικουμενικός αντίκτυπος της επιτυχίας του Ελληνικού PSI εκδηλώθηκε με ένα «πελώριου ΟΥΦ…», που ακούστηκε από όλους τους ανθρώπους σε διάφορα πλάτη και μήκη της Γης. Βέβαια στην Αθήνα «πανηγυρίστηκε».

Η ανακούφιση που στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό ακούστηκε – κατά κύριο λόγο από τους πολιτικούς και οικονομικο-κοινωνικούς κύκλους των ειδικών ήταν πελώρια γιατί όλοι πιστεύουν, ότι αφενός μεν η Ελληνική Οικονομία πήρε μια Ανάσα και ο κρίσιμος χρόνος για έξοδο από την Κρίση παρατάθηκε, αφετέρου δε όλες οι Ευρωπαϊκές, αλλά και λοιπές Οικονομίες απόφυγαν τον κίνδυνο της «έκρηξης» και «εκτίναξης των θραυσμάτων» της στις δικές τους αυλές.

Για αυτό από την πρώτη στιγμή η επιτυχία του Ελληνικού PSI αποτέλεσε την πρώτη είδηση που με έκτακτα δελτία τα μεγαλύτερα ειδησεογραφικά δίκτυα μετέδωσαν το «κλείδωμα του Ελληνικού Κουρέματος» στο 95,7%.

Βέβαια, την μετάδοση της ειδήσεως ακολούθησαν τα σχόλια, που οι διάφοροι παράγοντες της Ευρωπαϊκής και «Παγκόσμιας Οικονομικής Κονίστρας» έκαναν αμέσως μετά και την επομένη και μέσα από τα οποία φαίνεται αφενός μεν η παλιότερη βαθειά ανησυχία τους για την κατάσταση της Ελληνικής Οικονομίας, αφετέρου δε η μεγάλη ελπίδα τους για «αλλαγή σελίδας» στην πορεία και την προοπτική της.

Μέσα σε αυτά τα σχόλια πρέπει να συγκαταριθμηθεί η στάση του Έλληνα Πρωθυπουργού, του οποίου οι δηλώσεις αμέσως μετά την Συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου που συνήλθε στην Αθήνα, την επομένη του «κουρέματος» 9 Μαρτίου την Παρασκευή, ζύγιασαν τα υπέρ και τα κατά με προσοχή και προκειμένου να εκτιμηθεί θετικά και αρνητικά το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης.

«Τώρα πατάμε σε πιο στέρεο έδαφος», δήλωσε ο Έλληνας Πρωθυπουργός αμέσως μετά την Συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου.

Ο κύριος Παπαδήμος σημείωσε, ότι «ανοίγει ένα παράθυρο ελπίδας και ευκαιριών για την Ελλάδα, μετά την ολοκλήρωση της μεγαλύτερης αναδιάρθρωσης χρέους που έγινε ποτέ».

Παράλληλα υπογράμμισε, ότι αυτό το οποίο συνέβη αποτελεί μια νέα αφετηρία και μια νέα ευκαιρία περισυλλογής για την επιτυχή ολοκλήρωση του PSI και την εν συνεχεία πορεία της Ελληνικής Οικονομίας. Υπογράμμισε, ότι «έχουμε μπροστά μας μια μεγάλη ανηφόρα αφού τα χρήματα που εξοικονομούνται από τους τόκους δεν έχουμε το δικαίωμα να τα κατασπαταλήσουμε».

Και πρόσθεσε, καταλήγοντας, ότι «δεν πρέπει να χάσει η χώρα μια μεγάλη ευκαιρία που της δίνεται. Σε εμάς ανήκει η καθοριστική ευθύνη να διαμορφώσουμε την πορεία της χώρας. Να αλλάξουμε την οικονομία μας, να κρατήσουμε όρθια την κοινωνία, να υπερασπιστούμε τη θέση μας στο ευρώ και να κερδίσουμε στο μέλλον».

Όμως, στον αντίκτυπο της επιτυχίας του PSI – εξαιτίας της σύνδεσής του με τη νέα Δανειακή Σύμβαση – δεν σχολιάζεται μόνο το «κούρεμα» (που αφορά τους Δανειστές της Χώρας) , αλλά το ίδιο σχολιάζεται και το «ξύρισμα» (που αφορά τους πολίτες ιδιαίτερα των φτωχότερων λαϊκών τάξεων) και που δεν πρέπει να λησμονείται, ότι αποτελεί το «αντισήκωμα» της ελάφρυνσης του Ελληνικού Χρέους.

Αυτός είναι ο λόγος, που δίπλα στην ανακούφιση και τον πανηγυρισμό πρέπει να συνυπολογίζεται και το κοινωνικό και ανθρώπινο κόστος, που θα στοιχίσει το PSI. Αυτό το έχουν αναλάβει οι «αντιλέγοντες».

Έτσι, απέναντι στους εορταστικούς αναστεναγμούς ανακούφισης και τους πανηγυρισμούς υπήρξαν και οι αντιλέγοντες, που βιαστικά-βιαστικά υπενθύμισαν, ότι οι Κυβερνητικοί πανηγυρισμοί για το «κούρεμα» του Ελληνικού χρέους, τύποις κατά 106 δις, ουσία περί τα 70 δις ευρώ, αλλά και την ίδια ώρα η υποχρεωτική συμμετοχή όλων των ταμείων στο PSI, με ενεργοποίηση των «ρητών συλλογικής δράσης» και με βύθιση της Ελληνικής Οικονομίας στην ΥΦΕΣΗ, ενώ ο πληθωρισμός τρέχει με 2,5%, δεν δικαιολογούν κανενός είδους πανηγυρισμούς, αλλά αντίστροφα επισημαίνουν το νέο κύμα θυσιών και μέτρων, που μετά από λίγο επέρχονται προκειμένου να καταδιώξουν τον Έλληνα πολίτη και καταναλωτή με έναν νέο ατέλειωτο «Γολγοθά».

Οι πολιτικοί παρατηρητές, που σχολιάζουν στις ιστοσελίδες μας τις εξελίξεις (Π.Π.-Σ.Ι.Ε.) επεσήμαναν προς όλες τις κατευθύνσεις (λεγόντων και αντιλεγόντων) την απαράδεκτη και μονομερή οπτική, που εξακολουθούν να έχουν και να αναπτύσσουν τα Ελληνικά Κόμματα και οι παράγοντες και παραγοντίσκοι τους σε θέματα Εθνικά, Ευρωπαϊκά και Οικουμενικά, επισημαίνοντες την τυφλότητα και μιζέρια που τα κατατρέχουν – δείγμα της παρακμιακής πορείας των κομματικών σχηματισμών και για αυτό το ασήμαντι αντίκρυσμα, που η παρόμοια σταση έχει απέναντι στην ΑΛΗΘΕΙΑ και την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. Για αυτό παρατηρούσαν, ότι:

Πρώτον, η μεν μια πλευρά των Φιλο-Μνημονιακών Δυνάμεων, Ελλήνων και Ξένων, βλέπει και υποδέχεται με ανακούφιση και πανηγυρισμούς το πρώτο σκέλος των Συμφωνιών της 26ης -27ης Οκτωβρίου του Συμβουλίου Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μένει στα ωφελήματα από το PSI.

Η δε άλλη πλευρά επισημαίνει τις συνέπειες της νέας Δανειακής Σύμβασης που ακολουθεί το πρώτο ΜΝΗΜΟΝΙΟ.

Όμως και οι δυο πλευρές μιλούν σαν «μισότυφλοι» ή «τυφλοί» για το πού σήμερα βρισκόμαστε και το πού και πώς πάμε – και αυτό είναι Εθνικά καταστροφικό.

Δεύτερον, οι πανηγυρισμοί των ξένων, που κινούνται με τη γνωστή και δεδομένη ιδιοτέλεια τους με βάση τα δικά τους συμφέροντα, δεν πρέπει να αποκόπτονται από τις επιπτώσεις στις δικές τους Οικονομίες – είτε Ευρωπαϊκές, είτε Παγκόσμιες – και για αυτό – βέβαια για τον Έλληνα Πολίτη – είναι ιδιοτελείς, ατελείς, μονομερείς και για αυτό σχετικής αξίας.

Τρίτον, η πραγματική και αποτελεσματική Σωτηρία και η βεβαιότητα για έξοδο από το «τούνελ» της Ελληνικής Οικονομίας δεν μπορεί από πουθενά αλλού να προκύψει, παρά μόνο κατά κύριο λόγο από τους Έλληνες και μετά από ένα σοβαρό και υπεύθυνο προγραμματισμό, που θα περιλαμβάνει ολοκληρωμένο οικονομικό σχέδιο παράλληλα προς ένα ολοκληρωμένο Κοινωνικό σχέδιο, χωρίς τα οποία η Σωτηρία ή Καταστροφή δεν μπορούν ούτε να «υπολογισθούν», ούτε να «φανούν».