H 25η ΜΑΡΤΙΟΥ είναι η διάρκεια της ΠΑΤΡΙΔΑΣ

 

Γράφει ο Δρ. Αριστείδης Δ. Πάνος

Πολιτειολόγος

 

Η Εθνική Επέτειος της 25ης Μαρτίου πρόκειται να πραγματοποιηθεί κάτω από δρακόντεια μέτρα ασφαλείας.

Αποτέλεσμα αυτής της αυστηρής προσπάθειας να υλοποιηθεί η εκδήλωση, είναι τα γεγονότα που συνέβησαν πέρσι κατά τη διάρκεια της Παρέλασης για την 28η Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη και τα πρόσφατα γεγονότα στις εκδηλώσεις στη Ρόδο.

Και η μεν Πολιτεία ορθώς αποφάσισε να πραγματοποιηθεί η Παρέλαση, αφενός γιατί δεν μπορεί ένα συντεταγμένο Κράτος να υποτάσσεται σε μειοψηφίες, οι οποίες θορυβούν και ασχημονούν, αφετέρου διότι δεν μπορεί μία θεσμική οντότητα να μη συνεχίζει τις παραδόσεις ενός Έθνους και ενός Λαού.

Το πρόβλημα υφίσταται από την άλλη πλευρά δηλαδή αυτών που προσπαθούν να ματαιώσουν αυτές τις εκδηλώσεις.

Και είναι όχι απλώς πρόβλημα πολιτικό, αλλά και ψυχολογικό.

Διότι τι επιδιώκουν όσοι ασχημονούντες προσπαθούν να παρεμποδίσουν ή και να ματαιώσουν τις Εθνικές Επετείους?

Σε πολιτικό επίπεδο και εξ’ αφορμής της Οικονομικής συγκυρίας, να συμφωνήσουμε ότι όλες αυτές οι ενέργειες στρέφονται κατά του πολιτικού προσωπικού ή ακόμη και του πολιτικού συστήματος.

Παρατήρηση πρώτη : Για αυτό υπάρχει το Δημοκρατικό Πολίτευμα, όπου γίνονται Εκλογές και το Εκλογικό Σώμα δηλαδή ο Λαός με παρουσία και συμμετοχή, αλλάζει με την ψήφο του το πολιτικό προσωπικό.

Παρατήρηση δεύτερη : Αν στρέφονται, όσοι αμαυρώνουν τις Παρελάσεις κατά του Συστήματος να μας το πουν. Δηλαδή τι θέλουν Δικτατορία ή άλλης μορφής Αυταρχία? Δηλαδή άλλο Πολιτικό Σύστημα?

Αλλά οι Δικτατορίες κατ’ εξοχήν χρησιμοποιούν τις Παρελάσεις. Παραδείγματα άπειρα. Χίτλερ, Μουσολίνι, Φράνκο, Παπαδόπουλος. Δεν χρειάζονται περισσότερες αναλύσεις και παραδείγματα.

Να δούμε άλλες μορφές αυταρχίας? Στάλιν, Μάο, Κάστρο όπου το στοιχείο της Παρέλασης και των βηματισμών της χήνας μας είναι γνωστά και απευκταία.

Αν έχουν να προτείνουν άλλο πολιτικό σύστημα πλην της Δημοκρατικής Διακυβέρνησης ή της Δικτατορίας πρέπει να μας το υποδείξουν. Βεβαίως το δεύτερο απορρίπτεται από την πλειοψηφία του Λαού.

Εκτός εάν επιδιώκουν την αναρχία, η οποία όμως δεν είναι Πολίτευμα είναι χάος!

Εκτός εάν επιδιώκουν το χάος γιατί κάτι άλλο έχουν στον εγκέφαλό τους!

Αλλά τι? Θέλουν να γίνουν οι ίδιοι βεζύρηδες στη θέση του βεζύρη? Γιατί ορισμένοι «πνευματικοί» άνδρες διατυπώνουν τέτοιες αδιέξοδες, ανεύθυνες και επιπόλαιες απόψεις!

Το πρόβλημα περνάει στη σφαίρα της ψυχολογικής έρευνας. Και αυτό το γράφουμε γιατί αν έχουν ύστερες τέτοιες σκέψεις σκοπιμότητας, τότε μιλάμε για φαινόμενα ψυχικής διαταραχής ή ψυχανωμαλίας.

Σε μια περίοδο όπου επιβάλλεται σύνεση και σωφροσύνη για να μπορέσει η Χώρα να μαζέψει τα συντρίμια της χρεοκοπίας της, οι διάφοροι περίεργοι «επαναστάτες», μπαχαλάκηδες και άλλοι με τις πράξεις τους και τις ενέργειές τους, δημιουργούν εικόνες και καταστάσεις για να γίνεται η Χώρα μας τόπος αποφυγής και αρνητικού σχολιασμού.

Σε μια περίοδο όπου με αφορμή τη δυσάρεστη και δύσκολη Οικονομική θέση της Πατρίδας μας, όπου οι πλουτοκράτες του ΣΕΒ σε συνεργασία με το Επιχειρηματικό Συμβούλιο Ελλάδας – Τουρκίας και τον Οργανισμό Εξωτερικού Εμπορίου της Τουρκίας, διοργάνωσαν ημερίδα, με αγγελτήριο πωλητήριο Ελληνικής γης, έρχονται όλοι αυτοί οι ταραχοποιοί να αποδείξουν ότι δεν υπάρχει Κράτος συντεταγμένο, άρα μπορεί κανείς να υλοποιήσει με περισσή ευκολία το «μπείτε σκύλοι αλέστε»!

Τα «άκρα συναντώνται» διεκήρυσσε ο σοφός Πολιτικός «Γέρος της Δημοκρατίας» Γεώργιος Παπανδρέου.

Ιδού : Οι κεφαλαιοκράτες ξεπουλούν τη Χώρα, την Πατρίδα, οι ανεγκέφαλοι την διώνουν, την καταστρέφουν, την εξευτελίζουν. Άρα οδηγούν και οι μεν και οι δε στο ίδιο αποτέλεσμα.

Όμως η ζωή έχει δείξει, στη διαχρονικότητα της , ότι ο τελικός νικητής, δεν ήταν ο Λένιν το δημιούργημα του οποίου κατέρρευσε, αλλά ο Μπερνστάϊν της αναθεώρησης και της προσαρμογής.

Γιατί ο εχθρός του καλού είναι, δυστυχώς, το καλύτερο.