ΎΦΕΣΗ και ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ στις Μεσογειακές Χώρες…

ΙΣΠΑΝΙΑ – ΙΤΑΛΙΑ

Στο ΔΡΟΜΟ που ΑΝΟΙΞΕ… η ΕΛΛΑΔΑ…

…που μπαίνουν «στα βαθιά» της Οικονομικής Κρίσης

 Γράφει ο Ελευθέριος Βερυβάκης, τ. Υπουργός – Βουλευτής

Μετά την Ελλάδα οι χώρες του Mεσογειακού Νότου – η μια μετά την άλλη – μπαίνουν «στα βαθιά» της Οικονομικής Κρίσης, της οποίας τα κύρια χαρακτηριστικά είναι στον μεν οικονομικό τομέα η ολοένα και πιο μεγάλη ΎΦΕΣΗ, στον δε κοινωνικό τομέα η ασυγκράτητη Αγανάκτηση των πλατιών λαϊκών μαζών.

Μόλις μία ημέρα μετά την πρώτη γενική απεργία της πρωθυπουργικής του θητείας και με το κλίμα στους δρόμους των μεγάλων ισπανικών πόλεων να παραμένει εκρηκτικό (έπειτα από τις χθεσινές συγκρούσεις μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομίας), ο Κεντροδεξιός Ισπανός Ηγέτης Μαριάνο Ραχόι έρχεται σήμερα να ρίξει κι άλλο λάδι στη φωτιά της λαϊκής δυσαρέσκειας, παρουσιάζοντας το σχέδιο του Προϋπολογισμού για το 2012, ένα σχέδιο το οποίο θα περιλαμβάνει νέες περικοπές δαπανών συνολικού ύψους 30 με 35 δισ. ευρώ.

Αυτό οφείλεται στην εκτροπή του Ισπανικού ελλείμματος για το 2011, το οποίο από εκεί που το υπολόγιζαν σε 6%, τελικώς εκτοξεύθηκε στο 8,51% του ΑΕΠ, προκαλώντας σειρά αλυσιδωτών αντιδράσεων.

Πρωθυπουργική Προειδοποίηση
«Θα είναι ένας προϋπολογισμός πολύ σκληρής λιτότητας, πέρυσι ξοδέψαμε 90 δισ. ευρώ περισσότερα από όσα εισπράξαμε, δεν μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι». Με την παραπάνω δήλωση που έκανε την περασμένη Τρίτη από τη Σεούλ, ο Ραχόι προετοίμασε το έδαφος για το τσεκούρι που προβλέπεται να πέσει επισήμως σήμερα.

Όσο για τα συγκεκριμένα μέτρα του νέου πακέτου λιτότητας, αυτά μέχρι χθες δεν είχαν γίνει γνωστά. Ωστόσο, για τους αναλυτές όλα πλέον βρίσκονται στο τραπέζι: περαιτέρω πάγωμα και μειώσεις μισθών στο Δημόσιο, απολύσεις συμβασιούχων, αυξήσεις φόρων, αλλαγές στο καθεστώς ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης κ.ά.

Άλλωστε, προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της μείωσης του ελλείμματος στο 5,3% του ΑΕΠ το 2012 (στόχος ήδη αναθεωρημένος σε σχέση με το 4,4% που απαιτούσε η ΕΕ), η Κυβέρνηση Ραχόι χρειάζεται να προβεί φέτος σε «οικονομίες» ύψους συνολικά 41,5 δισ. ευρώ σύμφωνα με τη Moody’s (άλλοι αναλυτές ανεβάζουν τον στόχο στα 55 ή ακόμη και 64 δισ.).

Κι όλα αυτά ενώ μόνο φέτος, η Κυβέρνηση που βρίσκεται στην εξουσία μόλις εκατό ημέρες, έχει ήδη λάβει μέτρα για την εξοικονόμηση περίπου 15 δισ. ευρώ (8,9 δισ. από περικοπές δαπανών και 6,3 δισ. από αυξήσεις στη φορολογία).

Εξίσου ανησυχητική όμως είναι και η κατάσταση στην Ιταλία, όπου πέρα από τα στοιχεία που δείχνουν ότι η Οικονομία θα παραμείνει σε ύφεση όλο το 2012 εξαντλούνται και οι κοινωνικές αντοχές.

Χθες ένας 58χρονος αυτοπυρπολήθηκε μπροστά από την Υπηρεσία Είσπραξης Φόρων στην Μπολόνια με αποτέλεσμα να φέρει σοβαρά τραύματα σε όλο του το σώμα και να νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση.

Όμως απαισιόδοξες ήταν και οι εκτιμήσεις του Υπουργού Οικονομικής Ανάπτυξης της Ιταλίας Κοράντο Πασέρα για την πορεία της Ιταλικής Οικονομίας, καθώς κατά τη διάρκεια ομιλίας του στη Βουλή υποστήριξε, ότι: «Βρισκόμαστε σε ύφεση και η τάση αυτή αν βασιστούμε στις έως τώρα προβλέψεις θα διαρκέσει όλο τον χρόνο 2012″.

«Η κατάσταση αυτή της μη ανάπτυξης, διαρκεί εδώ και καιρό και ο στόχος μας είναι να την αντιστρέψουμε, διότι όχι μόνο δε φέρνει νέες θέσεις εργασίας, αλλά κινδυνεύει να δημιουργήσει και άλλα προβλήματα», έλεγε ο Πασέρα, τη στιγμή που ο ΟΟΣΑ ανακοίνωνε πως το ΑΕΠ της Ιταλίας θα καταγράψει μείωση της τάξης του 1,6%, το πρώτο τρίμηνο του 2012.

Έτσι, το μεγάλο ερώτημα για την Ισπανία και την Ιταλία είναι κατά πόσο οι συνταγές θεραπείας που θα εφαρμοστούν, θα μπορέσουν να καθησυχάσουν τις αγορές οι οποίες πλέον αντιμετωπίζουν την Ισπανία και την Ιταλία ως χώρες… υποψήφιες για διάσωση, όπως η Ελλάδα.

ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ «ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΩΝ» ΙΣΠΑΝΩΝ
Επεισόδια και συλλήψεις

Οι Ισπανοί όντας αγανακτισμένοι με «πληγές» όπως το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας στην Ευρωζώνη (23%) καθώς και με μια πρωτοφανή επίθεση σε μισθούς και εργασιακά δικαιώματα, έχουν αρχίσει πλέον να χάνουν την υπομονή τους με την Κυβέρνηση του Μαριάνο Ραχόι.

Έτσι, η χθεσινή 24ωρη γενική απεργία (η πρώτη που πραγματοποιείται μετά τον Σεπτέμβριο του 2010), που παρέλυσε μεγάλο μέρος της χώρας, έδωσε «μικρή γεύση» για την αναταραχή που μπορεί να ακολουθήσει αν συνεχισθεί η εφαρμογή μιας παρόμοιας πολιτικής μέχρι το τέλος.

Οι πολιτικοί παρατηρητές, που σχολιάζουν στις ιστοσελίδες μας τις εξελίξεις (Π.Π.-Σ.Ι.Ε.) μετά την αναγγελία των πιο πάνω ειδήσεων, που αφορούν – εκτός από την Ελλάδα – δυο άλλες Μεσογειακές Οικονομίες, αυτή της Ισπανίας και εκείνη της Ιταλίας σχολίαζαν:

Πρώτον, οι πιο πάνω εξελίξεις, αλλά και τα «φάρμακα» για την ίαση από την Κρίση – παρατηρώντας πως η λιτότητα στην παρούσα φάση (καθώς η ισπανική και η Ιταλική οικονομία συρρικνώνονται) – το μόνο που θα καταφέρει είναι να οδηγήσει μια ώρα αρχύτερα σε ακόμη μεγαλύτερη ύφεση.

Δεύτερον,  η επιμονή των κυριάρχων της Ευρωζώνης – ιδιαίτερα της Γερμανίας, αλλά και η ανοχή της Γαλλίας στη Γερμανική πολιτική – για την λιτότητα σε όλα τα κράτη της Ευρωζώνης, είναι βέβαιο, ότι τουλάχιστο οι πιο αδύνατοι κρίκοι της αλυσίδας αργά ή γρήγορα θα εισέλθουν σε κοινωνική αναταραχή, ίσως και εκρήξεις, που θα λειτουργήσουν καταλυτικά για την συνοχή των κοινωνιών, που έχουν φτάσει στα όριά τους.

Τρίτον, η περίπτωση της Ελλάδας έχει ήδη δείξει, ότι σε περίπτωση εμμονής στην ίδια συνταγή, τα κεφάλαια που απαιτούνται για τους «ασθενείς» ή «υποψήφιους ασθενείς-κρίκους της αλυσίδας» είναι πελώρια και πολύ μεγαλύτερα από αυτά, με τα οποία σκοπεύουν να «προικίσουν» τον μηχανισμό βοήθειας στις πληττόμενες από την οικονομική κρίση οικονομίες και κοινωνίες – οι μέχρι στιγμής αναφορές τα υπολογίζουν το πολύ σε 1 τρις ευρώ – ενώ το συνολικό τελικό ποσό δεν μπορεί από τούδε να υπολογισθεί.

Η βύθιση παρόμοιων οικονομιών και κοινωνιών στα βαθιά είναι άγνωστο ακόμη που θα φτάσει και τι συνέπειες θα έχει.

Οι Π.Π.-Σ.Ι.Ε. μετά τα πιο πάνω πιστεύουν, ότι ο κύκλος της ύφεσης, ανεργίας και κοινωνικής αποσύνθεσης δεν είναι εύκολο από αυτή τη στιγμή να διακριθεί μέχρι που μπορεί να φτάσει, ποιες δευτερογενείς συνέπειες θα έχει και με ποια συνταγή θα θεραπευτεί.